Lake Toba, Sumatra
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Maya
11 December 2009 | Indonesië, Bandung
Toba Meer
Heeey allemaal, wegens tijd gebrek en luiheid heb ik voor deze 1e keer Adriaans verhaal gekopieerd. Sorry, ik zal volgende keer zelf weer een verhaal schrijven!
Dit weekend stond het Toba meer op Sumatra op het programma. Dit is het grootste meer van Zuid-Oost Azie en is ontstaan na een vulkaanuitbarsting lang lang geleden. In het meer ligt een groot eiland, Samosir, en dit was het doel van de reis. We vlogen vrijdag vroeg vanaf Bandung naar Medan en daarna met de public bus, ongeveer 5 uur, naar Parapat aan het meer. Vanaf hier gingen we met de boot naar Tuk Tuk, op Samosir. Meteen gingen we een scooter huren en daarna hebben we een hotel gevonden. Daarna Tuk Tuk verkend met de scooter en op zoek naar een pinautomaat, want we waren vergeten geld mee te nemen, maar helaas was op het hele eiland (groot) maar 1 automaat, waar onze passen niet werkten. Toen vonden we nog wat dollars in onze portemonnees die we konden omwisselen tegen een vrij slechte rate maarja het zijn algauw nogal wat rupiah’s.
De volgende dag lekker ontbeten (pannenkoeken! Smile ) met nog een paar in de tas, en vertrokken voor onze tocht over het eiland en een stukje over het vaste land om naar een uitkijkpost en hotsprings te gaan. In de regio leven de Bataks, die gek genoeg christen zijn. Ze hebben huizen in een opvallende stijl (zie foto’s) en maken graftombes op dezelfde manier. Onderweg bijna een os, een paar kippen, honden en geiten aangereden die daar allemaal loslopen. We reden langs het meer met steeds een prachtig uitzicht.
De hotsprings waren erg heet, hier en daar kookte het water zelfs, wat vrij apart was om te zien. De stank van het zwavel maakte het alleen moeilijk om lang te blijven. Verder waren er allemaal leidingen aangelegd vanaf de hotsprings over de bergen om zwembaden en huizen te voorzien, een erg raar gezicht en ontzettend zonde van het landschap. Vervolgens gingen we op zoek naar het uitkijkpunt, dit moest op ongeveer 1500 meter liggen, het meer ligt op 700 meter hoogte. Na wat rondgevraagd te hebben zijn we maar gaan rijden, maar niet voordat we regenpakken hadden gekocht, want het was inmiddels keihard gaan regenen.
We kwamen op een weg die verbeterd werd, maar ze hadden de bovenste laag er wel afgehaald en met de regen was het een modderzooi met grote scherpe stenen erin geworden. Bij een splitsing vroegen we de weg en werden we omhoog gestuurd, wat logisch leek, maar achteraf fout was. Het werd al snel vrij stijl en smal, en minder asfalt, geen asfalt, stenen, water, modder… Nou ja jullie snappen het, dit was niet de goede “weg”. Maar we hielden vol, want het ging wel omhoog, en we hoopten dat we deze weg niet weer naar beneden hoefden te nemen. Onderweg kwamen we schoolkinderen tegen die ons zowat met open mond aanstaarden (we hadden nogal opvallende regenpakken aan, waren buitenlanders en reden op een weg die eigenlijk niet begaanbaar was met een simpel scootertje). Tegelijkertijd hadden we wel een geweldig uitzicht op het dal, zeg maar gerust met afgrond naast ons, een grote vlakte tussen de bergen in, met rijstvelden en watervallen. Nog hoger kwamen we terecht in een dorpje waar we letterlijk met handen en voeten probeerden uit te leggen dat we naar het meer wilden en een betere weg zochten. We werden doorgestuurd en tot onze opluchting gingen we ook weer naar beneden. De weg bleef moeilijk en het was echt oppassen, die arme scooter, die gloednieuw was en we van een vrouw uit het Tuk Tuk geleend hadden… Die was wel wat minder waard geworden dat weekend. Uiteindelijk werd de weg beter en kregen we weer zicht op het meer. We kwamen weer mensen tegen en die vertelden dat we richting het goede dorp reden. Na nog een paar keer bijna te zijn gevallen in de modder en door enorme plassen gereden te zijn kwamen we weer langs de hotsprings (we hadden een rondje gereden) en kwamen we weer in het dorp waar we waren begonnen.
Van hieruit wilde ik het eiland recht oversteken, want dat leek me wel slim omdat het ook al laat begon te worden, en in het donker zou het wel problematisch worden met de wegen. In het midden van het eiland lag weer een meer en dat wilde ik nog wel zien en dan konden we daarna doorrijden richting Tuk Tuk, volgens het kaartje van de lonely planet dan.. Maargoed, Maya stemde in, maar al snel werden de wegen nog slechter en ook hier veel modder. We reden weer omhoog en we kregen zicht op de bergen waren we net die enorme tocht hadden gemaakt. En toen zagen we de mooie zigzag weg liggen met op de top van de berg het uitkijkpunt… Hoe we het hebben kunnen missen is ons nog steeds een raadsel..
Uiteindelijk kwamen we bij het meertje, wat niet veel voorstelde. Na een soort rivierstroom dwars over de weg te hebben overgestoken kwamen we bij een huisje, de man en vrouw raadden ons af om door te rijden naar Tuk Tuk, omdat de weg nog slechter werd. Het zou dus lang duren, en een nog slechtere weg..daar hadden we niet echt zin in. Dus moesten we weer terug via dezelfde weg en daarna langs het meer weer terug naar Tuk Tuk. Dus konden we de rivierstroom weer oversteken en nog een keer door alle modder. Toen we eindelijk weer op de asfaltweg langs het meer waren konden we goed doorrijden, maar het begon steeds harder te regenen. Hier en daar waren hele stukken weg verzakt en ook lagen er grote rotsblokken op de weg. Gelukkig konden we een heel stuk een auto volgen zodat we ongeveer wisten waar we moesten oppassen en remmen.
We kwamen aan in ons hotel toen het al donker was, en ik was helemaal doorweekt, zoveel regen kon het regenpak niet aan blijkbaar.. Maya was nog redelijk droog omdat ze achterop had gezeten. Tot onze knieën waren we allebei helemaal nat door het opvangen van de scooter als we bijna vielen door de modder. De volgende dag weer met de boot over naar Parapat en naar Medan, omdat we maandagochtend vroeg vlogen. In Medan lekker gegeten bij Sushi Tei en de volgende dag nog even snel ontbeten en naar het vliegveld.
Nu weer in Bandung, morgen heb ik een afspraak met mn supervisor van mn bachelorproject, en zaterdag komen Lydia en Boy alweer! De 19e vertrekken we naar Kalimantan om vervolgens naar de Gili’s en naar Bali te gaan. Daarna ga ik met Maya bijna een maand reizen. We hebben nog veel dingen te zien op Java en we willen naar Sulawesi en verder hebben we het nog niet echt bedacht. Ik ga proberen in de komende twee maanden nog wat te plaatsen, maar dat komt vast goed!
Groeten!
Nog even eens stukje van mij. M'n laatste studie week zit erop en volgende week alleen nog 2 dagen tentamens en dan zijn we echt klaar! Papa en mama komen morgen aan in Indonesie en alles de reis(Java, Kalimantan, Gili Trawangan en Bali) is geregeld. Heb er echt heel veel zin in dat ze eindelijk komen! Voor het reizen met Adriaan hebben we nog niks geregeld omdat we geen planning willen maken maar we hebben wel al bedacht waar we in ieder geval heen willen. Ik neem m'n laptop mee op reis dus ik verwacht wel regelmatig wat te kunnen laten horen:) Jullie allemaal alvast veel plezier in de sneeuw want ik hoorde dat het koud gaat worden?;)
xxxxxx
Heeey allemaal, wegens tijd gebrek en luiheid heb ik voor deze 1e keer Adriaans verhaal gekopieerd. Sorry, ik zal volgende keer zelf weer een verhaal schrijven!
Dit weekend stond het Toba meer op Sumatra op het programma. Dit is het grootste meer van Zuid-Oost Azie en is ontstaan na een vulkaanuitbarsting lang lang geleden. In het meer ligt een groot eiland, Samosir, en dit was het doel van de reis. We vlogen vrijdag vroeg vanaf Bandung naar Medan en daarna met de public bus, ongeveer 5 uur, naar Parapat aan het meer. Vanaf hier gingen we met de boot naar Tuk Tuk, op Samosir. Meteen gingen we een scooter huren en daarna hebben we een hotel gevonden. Daarna Tuk Tuk verkend met de scooter en op zoek naar een pinautomaat, want we waren vergeten geld mee te nemen, maar helaas was op het hele eiland (groot) maar 1 automaat, waar onze passen niet werkten. Toen vonden we nog wat dollars in onze portemonnees die we konden omwisselen tegen een vrij slechte rate maarja het zijn algauw nogal wat rupiah’s.
De volgende dag lekker ontbeten (pannenkoeken! Smile ) met nog een paar in de tas, en vertrokken voor onze tocht over het eiland en een stukje over het vaste land om naar een uitkijkpost en hotsprings te gaan. In de regio leven de Bataks, die gek genoeg christen zijn. Ze hebben huizen in een opvallende stijl (zie foto’s) en maken graftombes op dezelfde manier. Onderweg bijna een os, een paar kippen, honden en geiten aangereden die daar allemaal loslopen. We reden langs het meer met steeds een prachtig uitzicht.
De hotsprings waren erg heet, hier en daar kookte het water zelfs, wat vrij apart was om te zien. De stank van het zwavel maakte het alleen moeilijk om lang te blijven. Verder waren er allemaal leidingen aangelegd vanaf de hotsprings over de bergen om zwembaden en huizen te voorzien, een erg raar gezicht en ontzettend zonde van het landschap. Vervolgens gingen we op zoek naar het uitkijkpunt, dit moest op ongeveer 1500 meter liggen, het meer ligt op 700 meter hoogte. Na wat rondgevraagd te hebben zijn we maar gaan rijden, maar niet voordat we regenpakken hadden gekocht, want het was inmiddels keihard gaan regenen.
We kwamen op een weg die verbeterd werd, maar ze hadden de bovenste laag er wel afgehaald en met de regen was het een modderzooi met grote scherpe stenen erin geworden. Bij een splitsing vroegen we de weg en werden we omhoog gestuurd, wat logisch leek, maar achteraf fout was. Het werd al snel vrij stijl en smal, en minder asfalt, geen asfalt, stenen, water, modder… Nou ja jullie snappen het, dit was niet de goede “weg”. Maar we hielden vol, want het ging wel omhoog, en we hoopten dat we deze weg niet weer naar beneden hoefden te nemen. Onderweg kwamen we schoolkinderen tegen die ons zowat met open mond aanstaarden (we hadden nogal opvallende regenpakken aan, waren buitenlanders en reden op een weg die eigenlijk niet begaanbaar was met een simpel scootertje). Tegelijkertijd hadden we wel een geweldig uitzicht op het dal, zeg maar gerust met afgrond naast ons, een grote vlakte tussen de bergen in, met rijstvelden en watervallen. Nog hoger kwamen we terecht in een dorpje waar we letterlijk met handen en voeten probeerden uit te leggen dat we naar het meer wilden en een betere weg zochten. We werden doorgestuurd en tot onze opluchting gingen we ook weer naar beneden. De weg bleef moeilijk en het was echt oppassen, die arme scooter, die gloednieuw was en we van een vrouw uit het Tuk Tuk geleend hadden… Die was wel wat minder waard geworden dat weekend. Uiteindelijk werd de weg beter en kregen we weer zicht op het meer. We kwamen weer mensen tegen en die vertelden dat we richting het goede dorp reden. Na nog een paar keer bijna te zijn gevallen in de modder en door enorme plassen gereden te zijn kwamen we weer langs de hotsprings (we hadden een rondje gereden) en kwamen we weer in het dorp waar we waren begonnen.
Van hieruit wilde ik het eiland recht oversteken, want dat leek me wel slim omdat het ook al laat begon te worden, en in het donker zou het wel problematisch worden met de wegen. In het midden van het eiland lag weer een meer en dat wilde ik nog wel zien en dan konden we daarna doorrijden richting Tuk Tuk, volgens het kaartje van de lonely planet dan.. Maargoed, Maya stemde in, maar al snel werden de wegen nog slechter en ook hier veel modder. We reden weer omhoog en we kregen zicht op de bergen waren we net die enorme tocht hadden gemaakt. En toen zagen we de mooie zigzag weg liggen met op de top van de berg het uitkijkpunt… Hoe we het hebben kunnen missen is ons nog steeds een raadsel..
Uiteindelijk kwamen we bij het meertje, wat niet veel voorstelde. Na een soort rivierstroom dwars over de weg te hebben overgestoken kwamen we bij een huisje, de man en vrouw raadden ons af om door te rijden naar Tuk Tuk, omdat de weg nog slechter werd. Het zou dus lang duren, en een nog slechtere weg..daar hadden we niet echt zin in. Dus moesten we weer terug via dezelfde weg en daarna langs het meer weer terug naar Tuk Tuk. Dus konden we de rivierstroom weer oversteken en nog een keer door alle modder. Toen we eindelijk weer op de asfaltweg langs het meer waren konden we goed doorrijden, maar het begon steeds harder te regenen. Hier en daar waren hele stukken weg verzakt en ook lagen er grote rotsblokken op de weg. Gelukkig konden we een heel stuk een auto volgen zodat we ongeveer wisten waar we moesten oppassen en remmen.
We kwamen aan in ons hotel toen het al donker was, en ik was helemaal doorweekt, zoveel regen kon het regenpak niet aan blijkbaar.. Maya was nog redelijk droog omdat ze achterop had gezeten. Tot onze knieën waren we allebei helemaal nat door het opvangen van de scooter als we bijna vielen door de modder. De volgende dag weer met de boot over naar Parapat en naar Medan, omdat we maandagochtend vroeg vlogen. In Medan lekker gegeten bij Sushi Tei en de volgende dag nog even snel ontbeten en naar het vliegveld.
Nu weer in Bandung, morgen heb ik een afspraak met mn supervisor van mn bachelorproject, en zaterdag komen Lydia en Boy alweer! De 19e vertrekken we naar Kalimantan om vervolgens naar de Gili’s en naar Bali te gaan. Daarna ga ik met Maya bijna een maand reizen. We hebben nog veel dingen te zien op Java en we willen naar Sulawesi en verder hebben we het nog niet echt bedacht. Ik ga proberen in de komende twee maanden nog wat te plaatsen, maar dat komt vast goed!
Groeten!
Nog even eens stukje van mij. M'n laatste studie week zit erop en volgende week alleen nog 2 dagen tentamens en dan zijn we echt klaar! Papa en mama komen morgen aan in Indonesie en alles de reis(Java, Kalimantan, Gili Trawangan en Bali) is geregeld. Heb er echt heel veel zin in dat ze eindelijk komen! Voor het reizen met Adriaan hebben we nog niks geregeld omdat we geen planning willen maken maar we hebben wel al bedacht waar we in ieder geval heen willen. Ik neem m'n laptop mee op reis dus ik verwacht wel regelmatig wat te kunnen laten horen:) Jullie allemaal alvast veel plezier in de sneeuw want ik hoorde dat het koud gaat worden?;)
xxxxxx
-
11 December 2009 - 11:17
Naomi:
Jeej ik ben de eerste!
Wat een avonturen! En wat een mooie foto's!
Fijn dat je nu klaar bent met studeren en dat het grote reizen kan beginnen. Veel plezier met je ouders!
Liefs -
11 December 2009 - 11:43
Tamaar:
Maya wat een luiheid weer:P maar adriaan heeft het wel heel mooi geschreven! wat een avontuur weer bijna een film. Super mooie foto's ook! Heel veel plezier met Boy en Lydia en heel fijne feestdagen natuurlijk!:D Zijn jullie nou met oudjaar op Bali?? Marieke, die vriendin van mij is er dan ook!!
Liefs xx groetjes aan adriaan:) -
12 December 2009 - 10:08
Gwen:
Lieve Maya! Wat weer een ontzettend mooie verhalen allemaal! Ook wel weer typisch avonturen voor jou :P Alvast hele fijne feestdagen, wat fijn dat je ouders er ook zijn! Geniet nog maar goed van alles en tot snel alweer :D Liefs -
13 December 2009 - 15:05
Margo:
Sorry, beetje late reactie.. Maar weer een super mooi verhaal! Moet zeggen dat Adriaan ook erg leuk schrijft.. Wel heel fijn dat je ouders en Adriaan er nu zijn :)!! Heel veel plezier..
liefs Margo -
13 December 2009 - 16:09
Claire:
Jeetje wat een verhaal...
Zo het zit er bijna op...
Leuk dat je ouders er ook zijn (op dit moment denk ik dan...)
Veel plezier verder!
Xx -
14 December 2009 - 12:51
Lotte:
Wat een avonturen weer! :D
Heel veel plezier die laatste maandjes! -
14 December 2009 - 15:17
Nynke:
Dit keer niet zo'n snelle reactie :) Prachtige foto's meis! Geniet ervan! Liefs!! -
14 December 2009 - 18:13
Carla:
Hoi Maya en Adriaan,
Het verslag van Lake Toba gelezen en de foto's bekeken. Mooi, zeg! Wat een tocht, 't Lijkt wel of jullie helemaal om het meer gereden zijn. Jammer genoeg geen foto's van Samosir. Ik ga het boek van Fien (Schakels met gisteren) er nog eens op nalezen!
Veel plezier op jullie vakantie op Bali, Gili en Kalimantan.
Het vriest nu in Nederland en wellicht dat 't ook gaat sneeuwen. En vrijdag zie ik eindelijk Frieda weer!
Groet en liefs, Carla
-
18 December 2009 - 13:41
Esmee:
Ja hoor, het sneeuwt hier! Wat ben ik stikjaloers op jullie!
Prachtige foto's, en echt een grappig verhaal.
Sneeuw is trouwens helemaal niet zo erg hoor, ik heb al een sneeuwballengevecht gehouden en 3 sneeuwpoppen gebouwd.
Heel veel plezier en groetjes aan je ouders en Adriaan.
Liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
